1939ko abuztuaren 15a. Frantziak, Ameriketako Estatu Batuek, Poloniak eta Britainia Handiak hirugarren aldiz errefusatu zutenean Sobietar Batasunak proposatutako nazien aurkako aliantza bat

*Dani Mayakovski

1939ko abuztuaren 15ean, Bigarren Mundu Gerra hasi baino hiru aste lehenago, Sobietar Batasunak (SESB) nazien aurkako aliantza bat proposatu zien Amerikako Estatu Batuak, Frantzia, Polonia eta Erresuma Batuari, Armada Gorriaren milioi bat tropa Alemanian esku hartzeko prest eskainiz.

Sobietar Batasunaren eskaintzak, Marshall Klementi Voroshilov gerra ministroak eta Boris Shaposhnikov Armada Gorriko Estatu Nagusi Nagusiko buruzagiak eginak, 120 infanteria dibisio (bakoitza 19.000 soldadurekin), 16 zalditeria dibisio, 5.000 artilleria astuneko pieza, 9.500 tanke eta 5.500 borroka-hegazkin eta bonbaketari baino gehiago eskaini zituen Alemaniako mugetan.

«Britainiarrek, frantsesek eta poloniarrek, AEBkoek ez ezik, eskaintza hori serio hartu izan balute, elkarrekin 300 bat dibisio edo gehiago jar genitzakeen zelaian Alemaniaren aurka, Hitlerrek une hartan zuen kopuruaren bikoitza. Hau aukera bat zen mundua salbatzeko edo gutxienez otsoa bere bidean geldiarazteko», esan zuen Sotskov jeneral sobietarrak.

Ameriketako Estatu Batuek, Frantziak, Poloniak eta Erresuma Batuak ez ezik, Donald Cameron Watt historialari eta irakasle britainiarrak dioen bezala, «proposamen hori ez zen gaur egungo egunkari bakar batean ere aipatu, ez eta Britainia Handiko bi egunkari handietan eta Frantziako egunkari nagusian ere».

Proposamen hori baino pixka bat lehenago, britainiarrek eta frantziarrek 1938ko Municheko Akordioa sinatu zuten, non Neville Chamberlain eta Édouard Daladier, Britainia Handiko eta Frantziako lehen ministroak hurrenez hurren, Txekoslovakiako Sudeteak erregimen naziari eman zizkioten, de facto Hitlerrekin elkarlanean Europarako inbasioan.

Hau izan zen SESBek mendebaldeko herrialdeei aliantza antifaxista bat proposatu zien HIRUGARRENA, eta BAZTERTUA izan zen hirugarren aldia, lehena 1937an eta bigarrena 1938an, eta horrek behartu zuen SESB Alemaniarekin erasorik gabeko itun bat sinatzera (hau da, elkar ez hiltzera) faxismoaren aurka bakarrik aurkitzean, testuinguru GILTZARRI bat, kontatzen ez dena.

Nazien aurkako proposamenaren dokumentuak isilpean gorde ziren ia 70 urtez, eta oraindik ere ahal den guztia ezkutatzen da Mendebaldean.

«Argi zegoen Sobietar Batasuna bakarrik zegoela eta Alemaniara jo behar zuela eta erasorik ez egiteko itun bat sinatu denbora pixka bat irabazteko, gure herriaren aurka argi eta garbi zetorren eskala handiko gatazkarako prestatzeko», adierazi zuen Sotskov jeneral sobietarrak.

Erresuma Batuak, Frantziak, Poloniak eta Estatu Batuek Hitlerri uko egin ondoren, hiru aste geroago naziek Bigarren Mundu Gerra hasi zuten, SESBekin kolaboratzeari uko egin zioten herrialde horietako batzuk okupatuz eta 50 milioi pertsona baino gehiagoren heriotzarekin amaituz, gehienak sobietarrak eta txinatarrak.

Horixe da «aliatuen» benetako historia, eta ez Mendebaldeko propagandari buruzko beren «dokumentalek» kontatzen dutena.