*Red Voltaire (2024ko ekainak 10)
Steffen Hebestreit Alemaniako gobernuko kideak adierazi du Alemania NATOren misilen aurkako sistema Ukrainan hedatzearen aurka dagoela.
Alemaniaren ikuspuntua bat dator aliantza beliko horretako idazkari nagusi Jens Stoltenbergekin. The Economist astekari britainiarrak egindako elkarrizketan, Stoltenbergek honako hau adierazi zuen: «Aliatuentzat [NATOko kideak] gogoeta egiteko unea iritsi da, Ukrainari emandako armamentuaren erabilerari buruzko murrizketa batzuk kendu behar dituzten jakiteko (…) Batez ere orain, Jarkoven, mugatik gertu, borroka ugari gertatzen ari direnean, Ukrainari arma hori Errusiako lurraldean legezko jomuga militarren aurka erabiltzeko aukera ukatzeak oso zaila egiten du haren defentsa .»
Hala ere, NATOko idazkariak zera gaineratu zuen: «Ez dugu asmorik NATOren lurreko indarrak Ukrainara bidaltzeko, gure helburua bikoitza baita: Ukrainari laguntzea, egiten dugun bezala, baina baita hori eskala handiko gatazka batean ez desager dadin zaintzea ere».
New York Times-en arabera, Antony Blinken Estatu Batuetako Estatu idazkaria bigarren proposamen honen aldekoa izango litzateke. Bere aldetik, Steffen Hebestreit Alemaniako Gobernuko kideak alde batera utzi zituen kazetariek gai horri buruz egindako galderak.
NATOko kide diren herrialdeentzat, Ukraina aliantza atlantikoaren misilen aurkako ezkutuaren babespean jartzea Errusiaren aurkako gerran kolektiboki sartzearen parekoa litzateke. Aldiz, Kieveko gobernuak NATOko estatu kideek Ukrainari ematen dizkioten armekin errusiar lurraldeari erasotzeko baimena emateak esan nahiko luke herrialde horiek Errusiaren aurkako gerran sartzen direla, baina banaka.
Erromatik, Matteo Salvini Italiako lehen ministrordeak honela hitz egin zion NATOko idazkari nagusiari: «Jaun hori [Jens Stoltenberg] arriskutsua da Hirugarren Mundu Gerra bati buruz hitz egitea, Errusian jotzeko eta hiltzeko gai diren mendebaldeko armei buruz hitz egitea oso arriskutsua eta zuhurtziagabea iruditzen zaidalako (…) NATOk ezin gaitu behartu Errusian hiltzera, eta inork ezin gaitu behartu soldadu italiarrak bidaltzera Ukrainan borrokatzera edo hiltzera .»
Moskun, Vladimir Putin Errusiako presidenteak hainbat kazetariri erantzun zien: «Etengabeko gorakada honek ondorio larriak ekar ditzake. Ondorio horiek Europan gertatzen badira, nola jokatuko du Estatu Batuek, arma estrategikoen alorrean dugun parekotasuna kontuan hartuta? Zaila da aurreikustea. Mundu mailako gatazka nahi duzue ?» NATOko kide diren Europako estatuei dagokienez, Putin presidenteak honako hau gaineratu zuen: «Gogoratu behar dute beren lurraldea txikia eta dentsitate handiz populatua dela .»
Bestalde, Dimitri Rogozin senatari errusiarrak, Roscosmoseko zuzendari ohiak, zuzenean ohartarazi zion Washingtoni: «Ez gaude atalasean bakarrik, mugaren ertzean baizik, eta hortik aurrera, ekintza horiek egiten dituen etsaia geldiarazten ez bada, potentzia nuklearren segurtasun estrategikoaren erorketa atzeraezina hasiko da».
Itxura guztien arabera, Polonia izango da NATOko lehen estatu kidea, Ukrainak eman dion armamentua errusiar lurraldearen aurka kolpeak emateko erabiltzea baimendu duena. Moskuk erantzun ahal izango luke gutxienez NATOren zentro logistikoa kolpatuz Rzeszowen, Polonian. NATOko gainerako estatu kideek erabaki beharko lukete orduan Ipar Atlantikoko Itunaren 5. artikulua aktibatzen duten ala ez, eta horrek Hirugarren Mundu Gerra abiaraziko luke.
Ikuspuntu estrategiko batetik, Errusiaren eta Txinaren ateetara bitarteko irismena duten misil estatubatuarren hedapenak aukera horri bidea irekitzen dio.
Horregatik, Errusiako Atzerri ministro Serguei Lavrovek iragarri zuen bere herrialdeak eta Txinak elkar defendatzeko akordioa sinatu zutela Putin presidenteak Pekinen egindako azken bisitan. Gainera, Errusia – Bielorrusiarekin batera – simulakro batzuk egiten ari da arma nuklear taktikoen erabilerari buruz, baina ez arma nuklear estrategikoei buruz.
