Gaur egingo da Andaluzian, Rotako base inperialistaren aurkako XXXVI. martxa herrikoia, hura ixteko eskatuz
*Iñaki Gil de San Vicente
Berehala sortzen da galdera hau: Zer zerikusi du NATOren gotorleku honek AEBko historiako aurrekontu militar handienarekin 2024rako, ofizialki onartutako 825 mila milioi dolarrak baino dezente gehiago baitira?
Kopuru ikaragarria da, munduko handiena orain arte, baina murriztutako kopurua da, batetik, beste gastu «zibil» asko gehitu behar zaizkiolako, adibidez, 23,8 mila milioi dolar horiek Energia Departamentuaren arma nuklearretarako, eta, bestetik, NATOren eta Pentagonoaren doktrina militarrari men egiten dioten eta gastu ofizialak ere bideratzen dituzten mendeko estatuen beste aliantza militar batzuen gastuak gehitu behar zaizkiolako, inperialismoak darabilen 1,5 bilioi dolarretik gora.
Inperialismoa Pentagonoak zuzendutako multzo gisa duen ikuspegi horretatik soilik uler dezakegu zer esan nahi duen Rotaren oinarriak. Gasturik gabe eta bere menpekoen obedientziarik gabe, AEBk, berez, nekez eutsiko lioke izuaren eta giza sarraskiaren industria erraldoi honi: biribilduz, 1945ean yankien ekonomia munduko ekonomiaren % 50 zen; 1960an % 40ra jaitsi zen; 1971n % 27ra eta 2023an % 15era; hala ere, gero eta militarizazio handiagoa du, nahiz eta gero eta ahulagoa izan.
Horrek esan nahi du Rota mantentzea, segundoka garestitzen baita, NATOri eta Espainiako Estatuari atzo baino ahalegin handiagoa eskatzen diela, baina bihar baino txikiagoa. Nork ordaintzen du gero eta handiagoa den gastu hori? Andaluziako nazioak lehenengo eta gainerako nazio langileek gero, batez ere zapalduek.
Hautsia, armada inperialista bera bezala, zulo beltz bat da, egunero langile klasearen sakrifizio eta izerdi handiagoa irensten duena, azken tantaraino hertsatua, era batera edo bestera AEB eta bere menpekoak jasaten dituzten herriak zanpatzeko.
Yanqui Rota doktrina militarrean, esku-hartze azkarreko tropen gelditze eta logistika sare erabakigarriaren ezinbesteko korapiloetako bat da. Sare horrek bi ardatz nagusi zaintzen ditu: mendebaldea-ekialdea, AEBko kostalde atlantikotik indo-pazifikoraino doana, Mediterraneo eta Ekialde Ertainetik igaroz; eta iparralde-hegoaldea, Alemaniatik Afrikako kostalde atlantikora doana.
Ezinezkoa da Rotaren garrantzia gutxiestea, baita Andaluziako nazioan Espainiako ordenari eusteko izan duen eginkizuna ahaztea ere. Bi gauzek bat osatzen dute, Espainiako Estatua NATOren beste pieza bat delako eta, beraz, AEBena zentzu guztietan, ez bakarrik militarrean, baina orain agur labur hau Rotak Andaluziak jasaten duen zapalkuntza nazionalean duen paperarekin amaitu behar dugu.
Lurralde aberats batean gaizki bizi arren pobretzera eramandako herri langilea, bere emakume langileak gehiegi ustiatuta, goseagatik emigrazioaren erbestera kondenatuta, militarki okupatuta, kolonia moderno bat bezala arpilatuta, akulturizatuta eta sustrai historikoak XIII. mendetik orain arte muturreko indarkeriaz erauzita.
Herri miresgarri honek berriro ekin dio Rotaren aurkako martxari, zeinak bere maiestatearen eta dolarraren ezkerretik alde egin baitzuen. Bere askatasun sozialista berreskuratu arte zain duen ibilbide luzean beste urrats bat da, horrek esan nahi du bere askatasuna ere klase eta herri esplotatuena izango dela. Ziur egon zaitezte borroka duin honetan gurekin kontatzen jarraituko duzuela, Rota desegitea gure askatasunetik banaezina delako.