Oroimena eta kontzientzia utzi duten bost kontinenteetako herritarrek XX. mendeko pertsonaiarik handienetako baten jaiotza gogoratu dute egunotan – Fidel Castro
-Oleg Yasinsky / El Internacionalista (elinternacionalista.net) /EH-Donbass Elkartasun Komiteak euskaratua
Galdera bat egingo balidate egungo estatuen antagonismo politiko, historiko eta etikoari buruz, uste dut ez dagoela Kuba eta Mendebaldeari Ukraina deitzea gustatzen zaiona baino adibide argiagorik.
Kieveko egungo agintari kolonialek, urtero NBEn Kubaren aurkako blokeo kriminala obedientziaz babesten dutenek, ez dute inoiz ulertuko zergatik onartu zituen 25 mila haur ukrainar, bielorrusiar eta Txernobylgo errusiar, kubatarren familia bihurtu direnak.
Gogora dezagun garai hartan hasi zitzaizkigula inposatzen Sobiet Batasunaren osteko komunikabide demokratikoak kapitalismoaren alternatibarik ez dagoela, «sozialismoak ez duelako funtzionatzen».
Hau ez da iragana bakarrik, eta gaur egun mediku kubatarrek bizirik jarraitzen dute Afrikan eta Latinoamerikan. Eta NATOko herrialde berrietan, «erreformak» jasaten ari direnak eta munduko ekonomian integratuta daudenak, eta han nahi dutenak, kronikoki ez dago dirurik beren herritarrak tratatzeko.
Duela urte asko Fidelek denoi esan zigunean, historiaren logikaren arabera, kapitalismoak gizateria suntsituko duela, edo gizadiak kapitalismoa akabatuko duela, askok behatz bat lokian bihurrituz eta gure itsutasun ideologikoaz harrituz begiratu zioten.
Horren ondoren, jakintsu, zientzialari, soziologo eta, besterik gabe, zentzuzko pertsona batzuk, buruarekin pentsatzen ohituak, ezagutza-arlo desberdinetakoak eta sinesmen filosofikoetakoak, sarritan ondorio berera iritsi ziren. Hori gero eta nabarmenagoa da azken urteotan.
Orain heriotzaren makina martxan ikusten dugu. Hedabideek pozarren lerratzen digute «Putin mundu zibilizatuaren aurka» abestiaren bertsio gustukoena.
Hau askoren emozioetan erortzen da, telebistako pantailan planteatuta, eta, azkenik, erabat etsita dagoen gaizki-ulertuzko oihan batera garamatza. Inposatzen zaigun eromenetik babesteko, arrazionaltasunera itzuli behar dugu, Fidelen pentsamendura.
Laster abiatuko zenari aurrea hartuta, azken testuak idatzi zituen, garrantzitsuena guri partekatzeko. Kezkatuta nengoen gizateriaren etorkizunaz eta zain ditugun arrisku izugarriez.
2014ko irailaren 1ean, globalizazio kapitalistaren absurduaz idatzi zuen:
«… Ez al litzateke hobe elikagai eta industria gehiago ekoiztea, ospitaleak eta eskolak eraikitzea etsi-etsian behar duten milaka milioi pertsonentzat, artea eta kultura garatzea, gaixotasun masiboen aurka borrokatzea, gaixotzen direnen erdiak baino gehiago hiltzea eragiten dutenak, osasun-langileak edo teknologoak prestatzea, gure ustez minbizia, ebola, malaria, dengea, chikungunya eta diabetesa bezalako gaixotasunekin behin betiko amaitu dezaketenak, pertsonen bizi-funtzioak suntsitu baino? Gaur egun ere bizitza, osasuna eta pertsonen jarduera indartsuaren iraupena luza baditzakegu, orain nahiko errealista bada gizartearen garapena produkzio-mailaren, kulturaren eta giza balioen hazkundearen arabera planifikatzea, zer besterik dira? hori serio egiteko zain? Etorkizuna garaipena izango da justizia-ideientzat, edo hondamendi saihestezina denontzat… «
Gaur idatzia dela dirudien testu berean, argi eta garbi aipatu zuen mehatxua datorkienengandik: bere propioengandik, hiltzeko bere borondatea ez ezik, batez ere beste batzuk hiltzeko borondatea ere merezi du, gutxi batzuen egungo pribilegio lizunak babesteko.
Asko ohituta daude jada NATOko Europako ordezkari batzuen adierazpenak entzutera, gero eta gehiago nazien SSak gogorarazten dituzten diskurtsoen forman eta edukian. Askotan jantzi ilunekin agertzen dira, baita uda betean ere. (…)
Adolf Hitlerren inperioaren munduan geratzen den bakarra, gutizian oinarritua, NATOko gobernu burges erasokorrek harengandik jaso zuten inspirazioa da, Europa eta munduaren hazkuntza bihurtzen dituena, zeinaren euroa, dolarra bezala, maché paper bihurtuko den, yuanaren eta errusiar errubloaren menpe egongo dena, txinatar ekonomiaren hazkundearen aurrean, Errusiaren potentzial tekniko eta ekonomiko erraldoiarekin estuki lotuta egongo dena.
Testamentuan, Fidelek eskatu zien kubatarrei monumenturik ez egiteko eta plazaren izenez ez deitzeko. Pentsatu nahi nuke Kuban ez dela hori behar, utzi zutena edozein zeremonia ofizial baino indartsuagoa eta sakonagoa dela.
Hala ere, mundu osoan Fidelen monumentuak behar dira gaur egun. Telebistak eta sare sozialek istorioaz titia kendu dieten haurrek, batzuetan behintzat, nor den eta zergatik galdetu diezaguten.
Eta gu, gure oroimeneko uharterik urrunenetara nabigatuz, jende harrigarriaren istorio sinestezin hau kontatzen saiatzen ginen, borroka eta itxaropen garai inozoak, entzuleen begietan
Gure seme-alabek asko dute ikasteko. Esate baterako, Fidel munduko errekorraren jabe dela (agian garai eta herri guztietakoa), bere bizitzaren aurka huts egindako atentatuen kopuruari dagokionez.
Fabian Escalantek, Kubako inteligentzia militarreko analista eta Kennedyren hilketaren ikerketa ospetsuaren egileak, idatzi du 1958tik 2000ra bitartean Kubako segurtasun zerbitzuek 634 konplot zapuztu zituztela Fidel Castro mundu osoan hiltzeko, horietako 167 inplementatu aurreko azken etapetan.
Profezia faltsuak, konspirazioak, zurrumurruak eta gizadiaren historiako inperio nagusiko zerbitzu sekretuen mende erdiko gestioak gorabehera, 90 urterekin hil zen, hala nahi zuenean.
Gaur egun, Fidel eragozpena da bai munduko sistema kapitalistaren defendatzaileentzat, bai beraiek uste ez dutenaren izenean gobernatzen ohituta dauden dogmatiko eta burokrata sasi-iraultzaileentzat.
Diotenez, 60ko hamarkadaren hasieran Kievera egindako lehen bisitan, Fidel, Maryinsky jauregian kokatuta zegoena, zaindariengandik ihes egin zuen, bera ere Kievetik paseatzen zen eta nahi zuenean itzultzen zen protokolozko ekitaldietara. Hainbat orduz, zerbitzu bereziek, zutik jarrita, arrakastarik gabe bilatu zuten.
Gustatuko litzaidake sinestea historiaren erronda berri batean horrelako zerbait errepikatuko dela. Eta Fidel, gaur egun debekatua, jazarria eta Kieveko egungo agintarien aurka dagoena, behin betiko eta betiko itzuliko da Ukrainara.
