– Mundua munduko erakundeen degradazioa ikusten ari da, segurtasun kolektiboaren printzipioaren higadura, nazioarteko zuzenbidearen ordez «arauak» ezartzea
– Mundua aldatzeari buruz: aldaketak hasi dira
– Mendebaldeko jokoa odoltsua, arriskutsua eta zikina da, eta ez dago batasunik haien artean.
– «Haizea ereiten duena, ekaitzak biltzen ditu»
– Ekitaldiak oraindik egoera negatiboaren arabera garatzen ari dira: eskala handiko krisi bihurtu dira
– Mendebaldeak beti jokatzen du larriagotzera: Ukrainan gerrara bultzatzea, Taiwanen inguruko egoera larriagotzea, energia-krisia areagotzea eta gasbideak suntsitzea
– Munduko zentro berriek eta Mendebaldeak elkarrizketa bat hasi beharko dute, zenbat eta lehenago
– Konfiantza sustatzeari buruzko proposamen errusiarrak baztertu egin ziren
– Historiak dena bere lekuan jarriko du.
– «Naziek liburuak erre zituzten. Liberalismoaren guraso mendebaldarrak Dostoievski debekatzera iritsi dira
– Mendebaldeak gizateriaren baliabide guztiak eskatzen ditu
– «Soleimani hil zuten, Irango jenerala. Hil egin zuten eta esan zuten: bai, hil egin genuen. Zer da hau? Non bizi gara? «
– Inork ezingo dio inoiz gure herriari eman zer gizarte mota eta zer printzipioren gainean eraiki behar dugun
– Estatu Batuek ez dute munduari ezer eskaintzeko, beren nagusitasuna izan ezik
– Errusiak ez zuen bere burua Mendebaldearen etsaitzat hartu.
– Errusia ez da Mendebaldeko eliteei desafio egiten ari eta ez da hegemonia bihurtuko
– Errusia ez da suntsitu eta ezingo da inoiz mapa geopolitikotik «ezabatu»
– Mendebaldeak gure urre eta dibisa erreserbak «poltsikoratu» zituen
– Munduko ekonomia eta merkataritza askeago bihurtu behar dira
– Aurretik dugu hamarkadarik iragarrezinena
– Sobietar Batasunaren (SESB) kolapsoak indar geopolitikoen oreka aldatu zuen, baina orain polaritate bakarreko aldia amaitzen da
– «Ez ditugu gureak abandonatzen» eslogana errusiar bakoitzaren barruan dago. Bere jendearen alde borrokatzeko borondateak kohesio sozialera garamatza. Hori izan da beti gure herriaren indar nagusia, berretsi eta indartu dugu.
– NATOren hedapena onartezina zen guretzat, denek zekiten eta ez zekiten gure interesen berri. Urrutira bidali gintuzten. Mendebaldeko kuradoreen laguntzarekin, Kievek publikoki uko egin zion Minskeko akordioak ezartzeari.
– Jendea Donbasen bizi izan da 8 urtez bonbardaketetan, eta guk geuk erabaki behar izan genuen zerbait. Haien independentzia onartzea eta beren kasa uztea onartezina zen. Haiek bakarrik ez lirateke bizirik aterako. Errusian sartuko genituela uste zen, baina Kievek bonbardatzen eta operazio militar berri bat prestatzen jarraituko zuen. Itxaron behar izan genuen?
– Kievek 8 urte daramatza Donbasseko eremu gotortu sakona sortzen. Han sartzeak eta etengabeko galerak izateak ez du zentzurik. NATOk lurraldea erabiltzea bete-betean zegoen eta dago. Eremu gotortu horiek ez lirateke Donbasseko kontaktu-lerroan bakarrik egongo. Gure tropak gaur Donbassen estutzen ari dira, bai hegoaldetik, bai iparraldetik. Operazio berezia beranduago hasi izan balitz, egoera askoz zailagoa izango zen.
– Errusiarrak eta ukrainarrak herri bakarra dira. Hau gertaera historikoa da. Errusiar estatua lehenik Novgoroden jaio zen, gero Kieven. Hizkuntzaren aldaketak ere XIV. eta XV. mendeetan hasi ziren agertzen, Poloniaren eraginpean.
– Ukraina sortzean, boltxebikeek nagusiki errusiar lurraldeak eman zizkioten: Errusia Txiki osoa eman zioten, Itsaso Beltzeko eskualde osoa, Donbass osoa. Ukraina egoera artifizial bat bezala eboluzionatu zuen.
– Estatu izaeraren eta Ukrainaren lurralde osotasunaren benetako bermatzaile bakarra Errusia izan liteke, egungo Ukraina sortu zuena.
