Ukrainako errusiar-hiztunen aurkako Kieveko gerra sostengatzean, estatubatuar straussiarrek Errusiar Federazioaren erantzuna eragin nahi zuten. Baina manipulazio horren ondorioak ez zituzten ondo kalkulatu. Mendebaldeko industria militarrek jada ez dute lortzen behar diren arma-bolumenak bermatzea. Orain, Mendebaldea inbertitzen ari da heriotzan.
*Red Voltaire / Manlio Dinucci
Ukrainaren kontraerasoa hainbat hilabetez planifikatu zuten Estatu Batuek, eta herrialde horrek denbora errealean eman die Kieveko indarrei eraso behar zuten helburu errusiarrei buruzko informazioa. Horrela adierazten du New York Times-ek iturri ofizialetan oinarrituta. Errebelazio horrek baieztatzen du Kieveko indarrek Estatu Batuen agindupean jarduten dutela eta Washingtonen erabakitako estrategiari jarraitzen diotela.
Testuinguru horretan, Lloyd Austin AEBetako Defentsa idazkariak «Ukrainako Defentsa Kontaktu Taldea» ren bilera deitu zuen, Alemanian, Kieveko indarrei armamentu hornidura handitzeko.
«Ukrainaren Defentsarako Harreman Taldea» 50 herrialdek baino gehiagok osatzen dute. NATOko kideez gain, Japonia, Australia, Zeelanda Berria, Hego Korea, Israel eta Qatar ere badaude talde horretan.
Ukrainara bidalitako armamentu kopurua hain da handia, non ekoizpena asko handitu behar izan den.
Adibidez, Pentagonoak Ukrainara 155 milimetroko 800 000 artilleria-jaurtigai inguru bidali ditu, Ukrainako militarrek M-777 irismen luzeko 126 kanoietarako, AEBko inteligentziak adierazitako helburu errusiarren aurka tiro egiteko erabiltzen dituztenak. Arazoa da Estatu Batuek fabrika bakarra dutela – General Dynamicsen instalazioa Pennsylvanian – munizio mota hori ekoizteko gai dena, eta hilean 14.000 jaurtigai baino ezin dituztela egin. Beraz, fabrika horren ekoizpen-ahalmena azkar handitu behar da, eta antzeko instalazio berriak ireki. Horrela, Estatu Batuetan eta Mendebalde osoan gerra-industrien merkatuaren garapen berri eta izugarri bat hasi zen.
Industria horien artean dago Leonardo enpresa italiarra – Garapenerako [italiar] ministerioak % 30eko partaidetza duena –, gaur egun 12. postuan dagoena munduko 100 gerra-industria handienen artean, eta Europar Batasunean lehen postuan dagoena. Urte bakar batean, Leonardo enpresak % 24 handitu zituen Italiako industria militarraren diru-sarrerak, eta 14.000 milioi dolar inguru eman zituen.
Leonardoren diru-sarreren % 83 bere ekoizpen militarretik dator, hain zuzen ere, eta enpresa italiar hori Lockheed Martin, F-35 borroka-hegazkinaren fabrikatzailea, buru duen AEBetako konplexu militar-industrial erraldoian integratuta dago.
Horrela, konplexu militar-industrialaren botereak gora egiten jarraitzen du, bizitzen eta garatzen jarraitzeko gerrak ematen dion oxigenoa behar duen entitate tentakularra.
